SALONIKOWE WIEŚCI

DYSKUSYJNY KLUB KSIĄŻKI

KLUB LITERACKI – BARWY

04 MARCA 2016 R.

POEZJOWANIE TUŻ PRZED WIOSNĄ

Piątkowe popołudnie.
Powoli po SALONIKU roznosił się zapach złotych myśli.

Niektóre ukryte w zielonej torbie, a inne przelane już na kartkę białego A-4.

Z zamiarem podzielenia się swoimi poetyckimi odkryciami do BARW przywędrowali:
Franek, Jola, Beata, Klaudia,

Ewelina, Marian, Jacek, Basia, Beata.
Tuż za nimi z lekkim poślizgiem wkroczyła Basia, Sylwia i Marek, który nie pisze,
nie czyta, i nie słucha – mam na myśli poezję rzecz jasna.
Ale pan Marek przechadzał się po bibliotece i swój czas poświęcił ciekawej książce,
którą znalazł na półce w naszej wypożyczalni.

Ewelina pochwaliła się tomikiem poezji i swoimi złotymi myślami obdarowała BARWOWICZÓW.
Po powitaniu i wszystkich przyjemnościach nadszedł czas na przedstawienie swojej twórczości.
Pod usprawiedliwioną nieobecność na spotkaniu prezesa, wszystkie honory i obowiązki przejęła na siebie Danka.
Moderatorka DKK i wiceprezes KL -BARWY.
Lista obecności podpisana, Zgłoszenia do turnieju przyjęte.
ROZPOCZYNAMY TURNIEJ JEDNEGO WIERSZA.

Beata zawstydzona, że myśli znów porozrzucane w zielonej dużej damskiej torebce i jeszcze nie powstał z nich wiersz.
I nasza Beatka piąstkę o czoła wsparła i w delikatnym uśmiechu prosi o wybaczenie.
Następna w kolejności była Basia.

Jeszcze łyk gorącej kawy po zjedzeniu ciasta, którym uraczyła nas Sylwia i czytamy Basiu. Czytamy.

Za Basią Jacek, za Jackiem Ewelina.

Po Ewelinie poetycki głos zabrała Klaudia.
Sylwia myśli zostawiła w szufladzie i następna w kolejce ustawiła się druga Basia, po Basi druga Beata, po Beacie nie czytała Jola.

Stawkę zamknął Franek, który do Saloniku wkroczył jako pierwszy. Cóż! Tak bywa.
Danka myślami była w innym wymiarze i swój wiersz tam właśnie zostawiła. Niech się poukłada.

“bóg wchodzi i wychodzi, zostawia ślady”
To początek tekstu Basi.

“i po bólu strzały ucichły”
Tak rozpoczął Jacek.

“Lampion wylatując
Ze szpitalnego okna
Dał siłę” ….
Powiedziała Ewelina.

“Czym jest przyjaźń gdy wzrasta jak roślina
miernie?
Zapytała Klaudia.

“Hasłem do myśli
nie odgadniesz
bez strachu”
Filozoficzne stwierdzenie Basi.

“Zegar oznajmił mi że już czas”
 Pierwsze słowa Beaty.

“Nie zna litości,
nigdy nie sypia”
Oznajmił Franek.

I tak po wysłuchaniu i przeanalizowaniu wierszy, BARWOWICZE przystąpili do głosowania.
Danka uważnie wpisywała na listę poszczególne punkty.
Po zsumowaniu ogłosiła werdykt.

WIERSZEM MIESIĄCA MARCA ZOSTAŁ UTWÓR JACKA DUDKA.
GRATULACJE! FANFARY I FLESZE!

 I tak bez różnicy wzrostu otrzymał Jacek od Danki w darze dyplom, uścisk dłoni i książkę na pamiątkę. A właściwie do przeczytania, a dyplom ku radości.

Po skończonym turnieju jak zwykle od lat trzydziestu z hakiem czas na warsztaty.

 A to już rozmowy nie na żarty, ale na argumenty, uwagi, porady i rady.
Każdy tutaj o litość dla siebie błaga lecz bezlitośnie innym trzy swoje grosze dorzuca.

Taki jest nasz poetycki BARWOWICZOWY KRAJ.
Przygarnia każdego kto tylko ma ochotę wejść w sam jego środek.
Ale aby w nim zagościć na stałe, zasymilować się i przyjąć reguły poetyckiej gry, musi ten ktoś w wrażliwości swojej wskrzesić siłę, która pozwoli mu przetrwać.

Poeci – delikatni, ręce wznoszący ku słowom.
Nadwrażliwi, tacy na wdechu – przetrwają.
Poeci też chodzą po ziemi, dotykają …..
i ocierają się o każde wszystko tego świata.

Nie traktujcie ich jak odmieńców.
A właściwie dlaczego nie?

Kolejnym punktem programu
jest dyskusja o książce.

Marcowy wieczór
przeistoczył się w “Złote myśli samobójcze”

Złote myśli samobójcze” Marka Baczewskiego, zbiór wyrafinowanych, erudycyjnych szkiców oplecionych wokół życia duchowego, literatury oraz innych używek emocjonalnych, jest książką podlegającą natychmiastowej konsumpcji. Kto raz rozpoczął lekturę a€“ jest stracony dla świata, póki nie dotrze do ostatniego słowa. A i wtedy odzyskanie swobody ruchu ciała i mózgu nie jest wcale pewne, bo lektura uzależnia i wzywa, by ją powtarzać, powtarzać, powtarzać. No, może nie w nieskończoność, ale tylko troszkę krócej. (…). 

 Marcin Baran

Źródło: http://www.instytutmikolowski.pl/marek-k.-e.-baczewski-zlote-mysli-samobojcze.php

Książka, z którą należy się zmierzyć. Poddać własnej duchowej analizie. Książka, która pozostaje, odciska się na naszej skórze.
Po przeczytaniu tej lektury otwierasz kolejne drzwi. Nie boisz się myśleć po swojemu. Analizujesz. Szukasz w sobie siebie i odnajdujesz.
Zachęcam Was do lektury!

jaki tam homo silesius

                                    Jacek Dudek

i po bólu strzały ucichły
ostatnio tylko szczęk zamka
wiecznie wchodzę i wychodzę

że po bólu to wiem
szukanie jest wpisane
w każdą stronę drzwi
póki co straciłem węch

słowo-chmurny wstał
odświeżył strony
za plecami cień
nie chce dotyczyć

Wiersz marca 2016 r.

Marzec. Zegary nie stoją w miejscu. Wiemy o tym i dziwimy się, że ten czas tak szybko
i coraz szybciej ….
Zmieniają się kalendarze. Co rusz inna data, a my tacy sami w swoich prywatnych lustrach.
Wciąż tak samo – inaczej bajdurzymy o poezji i dziwimy się, że wsłuchujemy się z uwagą
w słowa.
Po kilku piątkowych godzinach spędzonych przy tym samy stole myśli wystarcza nam na kolejny miesiąc.
Zapamiętujemy swoje twarze i imiona, i z tą pamięcią idziemy by wrócić w kwietniu
w uporządkowaną melodią, która może okaże się złotym przebojem

Pozdrawiam

Danuta Dąbrowska-Obrodzka, moderatorka DKK

Foto. Własność DKK – KL – BARWY
Kopiowanie za zgodą właściciela.